DE CLERCQ Cyrillus Emilius ou/of Cyrille
Conflit/Conflict: 1914 - 1918
Statut/Statuut: Victime civile - Burgerlijk slachtoffer
Naissance/Geboorte: Dikkebus, WV, BE 1874-02-21
Décès/Overlijden: Neuville-sous-Montreuil, Pas-de-Calais, FR 1915-08-05
Grade/Régiment - Graad/Regiment:
Plus d'infos/Meer info: Zoon van Isidorus Ludovicus (Isidore) (metser, geboren te Reningelst, WV, BE) en Amelia Cornelia (Amélie) BAELEN (huisvrouw, geboren te Dikkebus, WV, BE). Echtgenote: Sylvie VERSLYPE. Woonde te Dikkebus, WV, BE. Overleed in het Belgisch hospitaal "La Chartreuse de Notre-Dame des Prés" te Neuville-sous-Montreuil, Pas-de-Calais, FR op 5 augustus 1915 om 18u00'. Laatste rustplaats: Neuville-sous-Montreuil, Pas-de-Calais, FR, Belgische begraafplaats (Bronnen: Geboorteakte nr 19 (1874) van Dikkebus, WV, BE; overlijdensakte nr 63 (1915) van Neuville-sous-Montreuil, Pas-de-Calais, FR). Akten van de burgerlijke stand en andere documenten - Actes d'État civil et autres documents
Photo/Foto: http://www.bel-memorial.org/photos_abroad/neuville-sous-montreuil/DECLERCQ_Cyrillus_Emilius_63626.htm
Monument/Gedenkteken: Cimetière des civils belges - Begraafplaats voor Belgische burgers, Commune/Gemeente: Neuville-sous-Montreuil
††† RENDRE HOMMAGE À CETTE PERSONNE - EEN HULDE BRENGEN AAN DEZE PERSOON †††
Hommages déjà rendus à cette personne - Al gebrachte hulden aan deze persoon
Message - Bericht
Ik wil graag hulde brengen aan mijn grootvader, slachtoffer van een zinloze oorlog. Hij woonde samen zijn vrouw en kroost in Dikkebus, op een slecht moment op een zeer slechte plaats. Mijn vader, zijn broers en zusters bleven als wees achter, want ook hun moeder overleed aan typhus in februari 1917. In 1930 kwam mijn vader als enige terug wonen in Dikkebus met als directe buren drie Engelse kerkhoven, de oorlog was terug, een blijvende herinnering, waar nooit over gesproken werd... ze hadden immers alles verloren. De oorlog had hem mentaal gekraakt, samen met een sterke vrouw konden ze langzaam weer vooruit kijken. De oorlog maakte deel uit van mijn jeugdherinneringen, alle dagen werden we geconfronteerd met dat zinloos geweld, dit laat je nooit meer los. In 1985 nam ik een eerste keer contact op met Neuville-sous-Montreuil, maar men ontkende op het stadhuis. De schaamte blijkbaar toch, maar vooral de verwaarlozing, de ontkenning van onze eigen machthebbers, die opzij keken, deed pijn, terwijl de Engelsen zelf het voorbeeld gaven dat respect hier op zijn plaats was, voor alle slachtoffers. Ik kwam terplekke in Neuville, maar vond niets meer. Mijn dank toch aan de huidige initiatiefnemers. Nu nog een klein monumentje ware hartverwarmend, in tijden van herdenkingen... zie de Engelsen, wat zij kunnen, moeten wij Vlamingen toch ook kunnen. Groetjes uit Dikkebus, ook mijn geboortedorp.
Message posté le 2017-12-28 par Wilfried DECLERCQ, Koksijde, België
Bericht geplaatst op 2017-12-28 door : Wilfried DECLERCQ, Koksijde, België